Jamna (477 m n.p.m) / Rezerwat Diable Skały

Po BRZANCE przyszedł czas na kolejne znane miejsce niedaleko Tarnowa. Jamna to wieś w Małopolsce oddalona około 38 km od mojego miejsca zamieszkania. Drogę rozpocząłem znów kierując się w stronę Dunajca. Po przekroczeniu mostu odbiłem w lewo w Łukanowicach, tyle tylko, że wybrałem już drogę asfaltową a nie jak w przypadku wycieczki do MELSZTYNA kiedy jechałem wałem. Zależało mi na czasie, aby mieć go więcej do jazdy po górkach. Droga krajowa jest dosyć ruchliwa, jednak asfalt jest świeżo położony i kolejne kilometry pokonujemy z łatwością. I tak dojeżdżamy aż do ronda w Zawadzie Lanckorońskiej. Kierujemy się na Zakliczyn. W Zakliczynie można zaopatrzyć się w zapas wody i dalej główną drogą kierujemy się aż do Paleśnicy. Przez kilkanaście metrów w Zakliczynie jest ścieżka rowerowa, ale kończy się barierką także śmiech na sali jak to w przypadku ścieżek w Polsce bywa. Asfalt na szczęście nadal jest w niezłym stanie. W końcu odbijamy w lewo i stąd do szczytu dzieli nas 5 kilometrów. Podjazd jest stromy ale niezbyt długi. Ja akurat zdecydowanie wolę tego rodzaju drogi, wolę się mocniej zmęczyć ale przez krótszy czasu ;) Alternatywnie możemy również skierować się na Bukowiec i zamienić kolejność czyli najpierw Rezerwat Diable Skały, następnie Jamna. Podjazd będzie łagodniejszy jednak dłuższy a i na samą Jamną nie dostaniemy się drogą asfaltową ale szutrową a raczej mocno kamienistą.

Wybierając krótszą, ale bardziej stromą drogę dojeżdżamy na szczyt w kilkanaście minut (w zależności od naszej kondycji). Droga wiedzie przez las i raczej nie obfituje w wiele widoków.

Na samym szczycie możemy zwiedzić Kościół pw. Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, kilka kapliczek, drogę krzyżową. Jest też coś nie tylko dla ducha ale i dla ciała czyli Bacówka. W jej sąsiedztwie znajduje się wieża widokowa i co raczej rzadko spotykane znajdziemy przy niej informację, że darmowa jest dla gości restauracji, a pozostali muszą zapłacić 10 zł. Tak szczerze to nie zapłaciłem bo raz – nie było komu – dwa, nie miałem przy sobie 10 zł. Za to można ją zapamiętać z naprawdę mocnych schodów... w skrócie – do bezpiecznych nie należą.

Chwilkę tam posiedziałem, ale jednak przez to, że można tam wjechać samochodem, jest też sporo osób, a raczej w takich miejscach szukam spokoju. Więc po kilkuminutowej przerwie pojechałem dalej. I to był strzał w dziesiątkę. Rezerwat Diable Skały, bo o nim mowa, to moim zdaniem bardzo niedocenione miejsce. Jest naprawdę urokliwe, turystów praktycznie brak. Ścieżka jest dobrze oznaczona, są tablice informacyjne, jednak je rzadko czytam bo i tak potem nic nie pamiętam. Zdecydowanie wolę chłonąć widoki i przeżycia z jazdy rowerem. A ścieżka jest naprawdę ciekawa, wąska, są kamienie, korzenie. No można poszaleć. Nie wiem czy wolno wchodzić na te skały, ale informuję tylko, że na niektóre da się wejść bezpiecznie. Przypadkowo nawet sfotografowałem czyjeś nogi na jednej z nich a jeszcze większym przypadkiem był mój rower trochę poniżej. Nie zachęcam, ale pokazuję możliwość :)

Droga do Rezerwatu jest dosyć wymagająca, na szosie nie przejedziemy. Droga jest kamienista, chwilami całkiem stroma, są też zakręty, byłem nawet bliski zaliczenia parkowania w traktorze, który wywoził drewno z lasu. Jednak z odrobiną techniki trasa naprawdę przysparza sporo frajdy. Ewentualnie jeśli ktoś bardzo martwi się o swoje kończyny, w tych kilku miejscach rower możemy sprowadzić. Chociaż jest ślisko więc już lepiej chyba jechać.

Z Rezerwatu możemy zjechać do podnóża Jamnej, o której pisałem na początku drogą asfaltową a raczej takimi betonowymi płytami. Cały czas w dół, dosyć łagodnie. V – maxa zrobiłem tam 56.6 km/h ale nie cisnąłem na wynik. Z resztą nie przejechałem całej trasy. Jak zobaczyłem ten asfalt i pomyślałem, że dzień mam zakończyć kilkuminutowym zjazdem a potem monotonną drogą do domu wpadłem na genialny pomysł, że zjeżdżam ze szlaku i bawię się w enduro na dziko. No i chwilę było fajnie, później chwilami rower musiałem przeprowadzać w tym również przez strumyk. Ale i tak wolę to niż asfalt.

Później wracałem już tą samą drogą. Wyłączając fragment pomiędzy Jamną a Diablimi Skałami trasę pokonamy na każdym rowerze. Całość w moim przypadku to 90 km. W drodze powrotnej, w Zakliczynie zjechałem na Velo Dunajec. No i jakieś 2-3 km jest fajnie. Jedziemy wałem, droga jednak nagle się urywa i przez trawę dostajemy się do kolejnej „krajówki”. Stamtąd dalej przez Janowice, Dąbrówkę Szczepanowską, Zbylitowską Górę i Zgłobice wróciłem do Tarnowa. Z resztą mapka poniżej.

Polecam na całodniową wycieczkę, koniecznie z Rezerwatem w pakiecie, po samej Jamnej zostałby mi jednak niedosyt. Oczywiście pamiętajcie, że jednak najbardziej kocham jazdę po górach, kamieniach, korzeniach. Dla szosy sama Jamna również może być atrakcyjna.

MAPA